Thuis

Ha luitjes,

Weer sinds zondag thuis, helaas, helaas. Wat hadden we nog graag een week of meer verder gereisd. We waren gebleven bij de zonsondergang. Die hebben we nog meegepikt, maar te bewolkt om de zon helemaal onder te zien gaan. 's avonds laatste avond gegeten en wat biertjes in Siem Reap, om de volgende dag met de bus richting Phnom Penh te gaan. Een kleine 7 uur met de Mekong Express. Iets meer beenruimte, maar het zou een gruwel rit worden. Amper een weg, alles van zand. De wegen, stalletjes, beesten echt alles was rood van het zand. Wonderbaarlijk dat de buschauffeur iets kon zien. Gruwel rit ook in de zin van het gestuiter, knettergek werd je daarvan. Uiteindelijk er wel om moeten lachen. Phnom Pehn een vieze industriële stink stad. We hebben wel maar een gedeelte gezien, maar dit was niet zo als alle andere steden. Veel Europese oude mannen met jonge Cambodjaanse. We hebben hier ook maar 2 dagen gezeten omdat we The Killing Fields en de Tuol Sleng prison wilde zien. We hadden in Siem Reap uren gezocht naar een goede slaapplek, maar alle recensies waren niet al te best. Veel klachten over vieze kamers, slechte wifi (wie maakt zich daar nu druk om) en weinig vriendelijkheid. Een hotel aan de rivier, kamer met uitzicht rivier, maar deze snel geruild i.v.m. drukte verkeer. Dus kamer aan de achterkant met uitzicht op de waslijn. Omdat we geen lonely planet van Cambodja hadden 2 avonden rond de rivier gegeten en gedronken. Veel westers eten, meer dan in andere gebieden. Club sandwich en een hamburger is ook weleens lekker. The Killing Fields zijn wel indrukwekkend. Onvoorstelbaar wat Pol Pot ooit aangericht heeft. Zonder twijfel is Pol Pot een van de gruwelijkste dictators ooit. Hij veranderde zijn land Cambodja in korte tijd in een hel, waarbij mensen gedwongen werden op het land te werken, alle intellectuele activiteiten en zelfs spel en liefde verboden werden. Pol Pot was verantwoordelijk voor de Killing Fields, waarbij anderhalf tot drie miljoen Cambodjanen het leven lieten. Stel je voor je ziet een boom met allemaal armbandjes van reizigers eraan. Deze boom werd gebruikt om baby's met hun hoofd tegen aan te gooien tot de dood. Kogels werden niet gebruikt want die waren te duur. Dus alles ging met messen, hamers, knuppels ed. Voor mij Auschwitz en Killing Fields behoren tot geschiedenis die je eens gezien moet hebben. Na deze dag verder gereisd richting Saigon. Onze laatste bestemming waar alles begon. Een reis van 6 uur over goede wegen en ruime bus met zelfs wifi erin. In Saigon de laatste uren van de avond met bier en vodka doorgebracht, waar de gevolgen de volgende ochtend goed merkbaar van waren. In Saigon de laatste dag nog het Warmuseum bezocht.Wederom een gruwelijke beleving. Daar zie je wat de Amerikanen hebben aangericht. De Duitsers werden gehaat voor WOII, maar de Amerikanen zou je net zo goed gaan haten. De duurste oorlog voor de Amerikanen ooit, die 17 jaar heeft geduurd. Je wordt hier geconfronteerd met de gevolgen van napalm en fosfor. Foto's van journalisten die volwassenen en kinderen hebben gefotografeerd waarbij je de verminkingen ziet van fosfor en napalm. Verder zie je veel overblijfselen van de oorlog in de vorm van wapens, tanks, vliegtuigen ed. Wist niet wat indrukwekkender was voor ons The Killing Fields of het warmuseum.De middag en avond nog wat gewandeld door Saigon, dagboek bijgeschreven, gegeten en paar biertjes om om 21:00 richting vliegveld te gaan voor reis huiswaarts. Rond 00:30 steeg vliegtuig op richting Dubai waar we om 04:00 plaatselijke tijd aankwamen om rond 9:00 door te vliegen naar Düsseldorf.